Elisabethbegijnhof - Prinsenhof - Papegaai - Sint-Michiels

Een kijk op de wijk

Een duik in de cijfers

Een kleine, maar dichtbebouwde wijk

Met een oppervlakte van net geen kilometer is Elisabethbegijnhof – Prinsenhof – Papegaai – Sint-Michiels een kleine wijk. Bijna de helft van deze oppervlakte is bebouwd (46,3%), goed voor de nummer 1 van de Gentse wijken wat betreft bebouwingsgraad. Slechts 2,6% wordt ingenomen door buurtgroen, terwijl dat in Gent gemiddeld 13,2% is. Het is ook een erg dichtbevolkte wijk, met maar liefst 8.191 bewoners.

Jong en dynamisch

Bijna de helft van de bewoners zijn twintigers en dertigers, terwijl het aandeel kinderen en jongeren erg laag is (10,4% tegenover 18,7% in de hele stad). Slechts 1 op 10 huishoudens is een gezin met kinderen, en 6 op 10 is alleenwonend.

Veel huurders en een hoge verhuisdynamiek

Het aandeel woningen in appartementen is hoog (56%) in vergelijking met het Gentse gemiddelde (41%). Meer dan 2 op 3 huishoudens huurt een woning. Wijkbewoners verhuizen er vaker dan in andere Gentse wijken. Meer dan 1 op 5 van de bewoners woont op een ander adres dan vorig jaar. En tegenover 10 jaar geleden is zelfs bijna 3 op 4 nieuw in de wijk.

Rijk aan cultuur

De wijk scoort hoog op cultuurdeelname: meer dan twee op de drie bewoners neemt geregeld deel aan culturele activiteiten en meer dan 9 op 10 is tevreden met de culturele voorzieningen. Ook geeft 94% van de bewoners aan graag in deze stad te wonen.

Wat is er?

De stad op wandelafstand, met al haar faciliteiten, zonder de nadelen

Het verleden karakteriseert de wijk en het uitgebreide patrimonium geeft haar cachet. De gunstige ligging en het rijke historische verleden trekken veel toeristen aan.

Veel functies komen samen in deze wijk. Het is een woongebied met handel, horeca, scholen, cultuur en andere diensten. De directe nabijheid van de binnenstad zorgt voor een voldoende divers aanbod aan voorzieningen voor jong en oud. Er zijn in de wijk zelfs nog enkele kleine superettes, speciaalzaken en buurtwinkels te vinden. Die laatste dreigen evenwel, zoals bijna overal, te verdwijnen.

Daarnaast kregen enkele straten in het verleden een broodnodige opknapbeurt. Vandaag vormen ze woonerven. Andere straten en kleine steegjes verkeren momenteel echter nog in erg slechte staat. Bewoners kijken er uit naar een grondige heraanleg.

Een jonge dynamiek

In Elisabethbegijnhof – Prinsenhof – Papegaai – Sint-Michiels wonen weinig gezinnen met kinderen, maar wel veel twintigers. Typisch hier is het groot aantal studenten. Zij maken de wijk dynamisch, maar zorgen nu en dan wel eens voor spanningen met de bewoners. De vele kamerwoningen huisvesten niet alleen studenten, maar ook een veel alleenstaande dertigers, die er een tijdelijke woonplaats zoeken.

Bruisend verenigingsleven, nood aan ontmoetingsplekken

De wijk kent een bruisend verenigingsleven. Zo'n 12% van de bewoners is lid van een bewonersgroep. Je vindt er verschillende buurtcomités en verenigingen. Denk maar aan de dekenijen Prinsenhof, Papegaai en Elisabethbegijnhof, die zich tot hun deel van de wijk (de eigen buurt) richten en graag vanuit een eigen vaste stek (willen) werken. En dan zijn er uiteraard nog de verschillende afzonderlijke straatfeesten.

Toch speelt ook de stedelijke anonimiteit van de stad hier in de wijk. Slechts een op drie heeft veel contact met andere bewoners. Werken aan sociale cohesie vormt een blijvende uitdaging.

Verscheiden en dichte bebouwing

Er zijn veel verschillende woningtypes: naast tal van appartementen en kamerwoningen vind je in Elisabethbegijnhof - Prinsenhof - Papegaai - Sint-Michiels mooie panden en eengezinswoningen. In de wijk is er ook een groot gebouw voor sociale huisvesting en een ruim woonzorgcentrum. Het aandeel sociaal wonen is laag in vergelijking met andere wijken.

Er komt meer en meer druk op de woningmarkt door studentenhuisvesting. Studenten nemen vaak hun intrek in gezinswoningen. Dat heeft ook impact op de leefbaarheid van de wijk.

De lawaaihinder, grotendeels te wijten aan de dichte bebouwing, vormt voor de helft van de wijkbewoners een belangrijke bezorgdheid.

Lievekaai met zicht op het Gravensteen

©Sonny Plasschaert

Begijnhofdries

©Sonny Plasschaert

Prinsenhofplein

©Sonny Plasschaert

Wat leeft er?

Zoals de naam aangeeft is deze wijk een cluster van buurten. De wijk mist een centrum. Bovendien vormen de Papegaaistraat en de Hoogstraat fysieke grens tussen de verschillende delen van de wijk.

Bewoners geven aan dat ze vooral nood hebben aan ontmoetingsplekken.

Daarnaast vindt de helft van de bewoners dat er onvoldoende groene plekken zijn in deze wijk. En ook de ‘tevredenheid over speelvoorzieningen’ en ‘voldoende speelvoorzieningen’ voor kinderen en opgroeiende jeugd scoren in deze wijk laag in vergelijking met de andere Gentse wijken.

Wat komt er?

Het Design Museum Gent wordt momenteel grondig vernieuwd. In de zomer van 2022 werd de eerste steen gelegd. In 2026 opent de gloednieuwe DING-vleugel in de Drabstraat, als langverwachte brug tussen de drie bestaande gebouwen van het museum. Het wordt de toekomstige plek voor lezingen, debatten, designopleidingen, tijdelijke kleine expo’s, productlanceringen, workshops en heel wat andere activiteiten. DING wordt future-proof. Circulariteit, duurzaamheid en innovatie staan er voorop. Opvallend daarbij is het gebruik van de Gent Waste Brick, een innovatieve, circulaire en geperste gevelsteen, voor 63% gemaakt uit Gentse afvalreststromen.

Daarnaast kijkt de wijk uit naar de herinrichting van Bachtenwalle, het parkje nabij het Prinsenhof. Het speeltuintje zal er worden vernieuwd.
De muurtjes en banken die nu wat verscholen verdwijnen, er komen bloemenweides, nieuwe paden en een vernieuwde speelzone met centrale zitbank, op vraag van de buurt.